Ben daha bir çocukken Bulutsuzluk Özlemi’nin ‘Şili’ye Özgürlük’ şarkısını dinledim. O gün bugündür kalbim Şili halkıyla… Hele de bizim memleket bu karanlık günlerden geçerken, Şili’de Pinochet taraftarları seçim kazansa kalbim daha da kırılacaktı. Gerçi benim kalbimin ne önemi var Şili halkının yanında!
Çok güzel bir hikâye bu. İnsanın güzel hikâyesi… Nejat Yavaşoğulları’ndan birkaç dize…
tüm dünyada o zaman tek ülkeydi şili / kendi kaderini çizebilmiş, demokratik bir şili…
*
allende ve unidad popular her şeyi baştan oluşturmuş / fabrikalar ve tarlalar üretenlerin olmuştu
*
Parra’lar gitarlarında yeni türküler söylerken / yani devamlı devinen / cıvıl cıvıl bir Şili
Sonrası felaket… Sonrası emeğe karşı örgütlenen patron-asker kompleksi. Sonrası cunta. 1973’ten 1990’a. Öldürülen, kaybedilen, sürülenler…
*
Şili halkının çoğunluğu, dün işte bu cuntayı özleyenlere cevabı verdi. Yüzde 55,81 ile Boriç kazandı. 1988 referandumunda yüzde 55.99 ile Pinochet’ye “Hayır” denmişti. Neredeyse aynı. Haklıların oranı değişmemiş Şili’de.
*
Bir gün Türkiye’de de…
TUHAF ZAMANLAR 