Bu sene Nobel Barış Ödülü iki gazeteciye, Filipinler’den Maria Ressa ile Rusya’dan Dimitri Muratov verildi. Zor yerlerde cesur işler yapıyorlar.
Bu ödül bundan önce sadece bir defa bir gazeteciye verilmişti. 1935 yılında Alman gazeteci Carl von Ossietzky’ye…
Carl von Ossietzky solcu, pasifist ve barış yanlısı bir gazeteciydi. 1920’ler boyunca, otuzlu yaşlarındayken, Almanya’nın yeniden silahlanma faaliyetlerini araştırıp haberleştirdi. Vatan haini ve ajan damgası yedi. Hapsedildi.
Hapisten çıkmasından bir ay sonra, 1933’ün Ocak’ında Hitler iktidara geldi. Ossietzky, hız kesmeden Hitler’e, Nazi ideolojisine ve ülkeyi saran antisemitizme yüklendi. Zaten bir süredir açıktan bu ideolojiyi eleştiriyordu. “Havada kan kokusu var” diyordu. Haklı çıktı. 1933 Şubat’ındaki Reichstag Yangını’nın hemen ardından tutuklandı ve Oldenburg’daki Esterwegen toplama kampına gönderildi. Korkunç eziyetlere maruz kaldı. 1935’te Nobel Barış Ödülü’ne layık görüldüğünde, çoktan tüberküloza yakalanmıştı. Ödülünü almaya gidemedi. Zaten bu ödülden Alman basınında bahsedilmedi. Kısa bir süre sonra da Alman vatandaşlarının Nobel ödülü alması Propaganda Bakanı Goebbels’in gayretiyle yasaklandı.
Savaş karşıtı Ossietzky, 1938’de gözetim altındayken öldü. Tüberküloz bütün vücudunu tüketmişti. Çıkmaması için çalıştığı bir sonraki dünya savaşını görmedi.
Dünyanın vicdanı oldu. Uyanık kaldı. Bedel ödedi. İlham verdi. Savaşın değil barışın kahramanıydı Ossietzky. Aldığı ödül yerindeydi. Nobel komitesinin, Naziler’in açık tehditlerine rağmen ona ödül vermesi de cesaretti. İlginç olan, bugüne dek bu ödülün bir başka gazeteciye verilmemesiydi. Bedel ödeyen, hapse düşen, can veren, mücadele eden sayısız gazeteci varken…
TUHAF ZAMANLAR 